سلاحها
عمل سلاح ( اعمال مکانیکی)سلاح چیست؟
الف ) اعمال رفت : هنگامیکه آلات متحرک عقب است و با فشار فنر ارتجاع به جلو حرکت می‌کند ، اعمالی انجام میگیرد که به آنها اعمال رفت می‌گویند که به ترتیب زیر هستند :
۱ – تظاهر : هنگامیکه آلات متحرک کاملا عقب است گلنگدن از روی خشاب عقب رفته فشنگ کمی‌از جای قبلی بالاتر آمده و در مسیر گلنگدن قرار میگیرد.(ظاهر شدن یک فشنگ در مسیر گلنگدن و جلوخزانه لوله را تظاهر گویند ).
۲ – ادخال : چنانچه دستگیره آلات متحرک که عقب است رها شود ، آلات متحرک در اثر فشار فنر ارتجاع ، به جلو حرکت کرده و شاخک جنگی گلنگدن ، فشنگی را که در مسیرش قرار گرفته داخل خزانه لوله می‌برد.
۳ – بسته شدن : چسپیدن ته فشنگ به پیشانی جنگی و گرفته شدن زه پوکه توسط ناخن فشنگ کش و چسپیدن سر گلنگدن به ته خزانه لوله را بسته شدن می‌گویند.
۴ – چفت شدن : بعد از بسته شدن که سر گلنگدن به ته خزانه لوله چسپید ، حامل گلنگدن هنوز در راه است و کاملا جلو نرفته است.در اثر جلو رفتن آلات متحرک ، گلنگدن توسط شیار مارپیچ روی حامل گلنگدن چرخیده و زائده‌های آن با زائده‌های بدنه داخل هم قفل می‌شوند که این عمل را چفت شدن می‌گویند.
تذکر : برای اینکه سلاح در حالت رگبار تا چفت شدن کامل شلیک نکند ، ضامنی برای چخماق قرار داده اند که بعد از عمل چفت شدن توسط انتهای آلات متحرک آزاد میشود.
۵ – ضربه زدن : با چکاندن ماشه ، چخماق به انتهای سوزن ضربه می‌زند و سوزن ضربه را به چاشنی منتقل می‌کند و موجب انفجار چاشنی میشود.
ب ) اعمال برگشت : عقب آمدن آلات متحرک بر اثر فشار گاز باروت و اعمالی که در این مرحله انجام میگیرد را اعمال برگشت گویند که به ترتیب زیر می‌باشد :
۶ – رها شدن : رها شدن مرمی‌بر اثر فشار گاز باروت را رها شدن می‌گویند.
۷ – باز شدن : در اثر فشار گاز باروت به پیستون ، حامل گلنگدن به عقب آمده و همین عمل موجب چرخیدن گلنگدن شده ( بعلت شیار مارپیچ حامل گلنگدن ) و از چفت باز میشود.
۸ – مسلح شدن : آلات متحرک در اثر همان فشار اولیه و باقیمانده گاز باروت به عقب آمده و چخماق را می‌خواباند.
۹ – اخراج : در اثر عقب آمدن آلات متحرک ، پوکه که توسط ناخن فشنگ کش گرفته شده است بیرون کشیده میشود .
۱۰ – پرش : پرتاب شدن پوکه به بیرون اسلحه توسط اهرم (قطعه) پوکه پران را پرش گویند.(بدلیل عقب آمدن آلات متحرک و برخورد با پوکه پران)
توجه : لازم بذکر است که توضیحات اعمال مکانیکی فوق در مورد اسلحه کلاشنیکف می‌باشد.
سیستم گلنگدن بسته
زمانیکه ما سلاح را مسلح می‌کنیم دستگیره آتش به همراه آلات متحرک با فشار فنر ارتجاع به سمت جلو حرکت می‌کند و همزمان با جلو راندن گلنگدن یک فشنگ نیز در جان لوله قرار میگیرد و منتظر اجرای حرکت ماشه گذاری میشود.
(درسیستم گلنگدن بسته عمل ضربه زدن توسط چخماق انجام میشود)
سیستم گلنگدن باز
زمانیکه ما سلاح را مسلح می‌کنیم گلنگدن در قسمت عقب باقی می‌ماند ، در این موقع دستگیره آتش را باید با دست به سمت جلو هدایت کنیم ، به این نوع عملکرد سلاح اصطلاحا مکانیزم گلنگدن باز گفته میشود.
زیرا در صورت مسلح کردن سلاح و قبل از شلیک ، گلنگدن در پشت خشاب متوقف می‌ماند و چون از محل دریچه خروج پوکه می‌توان خزانه لوله و سرخشاب را مشاهده کرد به آن سیستم گلنگدن باز می‌گویند.
(در سیستم گلنگدن باز عمل ضربه زدن توسط پایه آتش انجام میگیرد )
مسلح شدن به روش غیر مستقیم گاز باروت
در این روش بعد از تبدیل باروت از حالت جامد به گاز ، مرمی‌در طول لوله به حرکت در می‌آید ( در این مرحله مقداری از گاز باروت صرف جلو راندن مرمی‌می‌شود )و مقداری دیگر زمانیکه گلوله از جلوی روزنه گاز عبور کرد ، گاز باروت با فشار وارد سیلندر گاز میشود و به سر پیستون فشار وارد می‌کند ، حرکت پیستون به سمت عقب سبب باز شدن آلات متحرکه از چفت و خروج پوکه و مسلح شدن مجدد سلاح میشود.
( تفنگ کلاشنیکف ، تیربار دوشکا )
مسلح شدن به روش مستقیم گاز باروت
در این روش بعد از شلیک گلوله و اشتعال سریع باروت و تبدیل شدن باروت از حالت جامد به گاز ، به تمامی‌جهات فشار وارد می‌کند که به دلیل شکل خاص پوکه ( باریک بودن سر پوکه ) گاز باروت به پشت مرمی‌فشار زیادی وارد کرده و عکس العمل آن به سمت عقب ، پوکه را به سمت عقب می‌راند.
(قسمت اعظم فشار گاز باروت به سمت جلو می‌باشد و صرف خارج نمودن مرمی‌از لوله میشود ) و بعلت اینکه پوکه متصل به پیشانی جنگی است ، باعث میشود که آلات متحرکه به عقب برگردد و در حین عقب آمدن موجب میشود که چخماق بخوابد و سلاح دوباره مسلح شود.
( تفنگ ژ ۳ ، تیربار ژ۳)
تفاوت سلاح خودکار و اتوماتیک چیست ؟
سلاح اتوماتیک هم بصورت تک تیر و هم رگبار شلیک می‌کنند ولی سلاح خودکار فقط بصورت رگبار شلیک می‌کنند.
اسلحه نیمه اتوماتیک
سلاحهائیکه برای هر بار تیراندازی ، یکبار آنرا مسلح می‌کنند . ( تفنگ برنو )
اسلحه اتوماتیک
سلاحهائیکه برای تیراندازی با آن فقط یکبار مسلح می‌شوند و بقیه اعمال مکانیکی سلاح را خود اسلحه انجام میدهد . ( تیربارها و تفنگ کلاشنیکف و ژ ۳ )
اسلحه غیر خودکار
اسلحه‌‌‌ای که برای شلیک هر تیر باید هر دفعه آنرا با دست مسلح نمود. ( تفنگ برنو )
اسلحه نیمه خودکار
سلاحی که با فشار گاز باروت مسلح و فقط توانایی تیراندازی بصورت تک تیر را داشته باشد. ( برونینگ ، ام یک )
اسلحه خودکار
سلاحی است که با فشار گاز باروت مسلح و توانایی تیراندازی بصورت رگبار را داشته باشد. ( تیربار ژ ۳ ، پی کا )
برد نهائی
حداکثر برد سلاح در زاویه ۴۵ درجه که در آنجا سرعت گلوله به صفر میرسد و مرمی‌حالت چرخش ، سرعت وحرارت خود را از دست میدهد و بر اثر جاذبه زمین ، بصورت یک قطعه فلز سرد بر روی زمین می‌افتد و فاقد اثر گذاری باشد.
برد مفید
مسافتی که گلوله حداکثر اثر گذاری روی هدف را دارا باشد ،یا مسافتی که تیرانداز بخوبی قادر به هدف گیری باشد ،که این مسافت بوسیله دوربین قابل افزایش می‌باشد. (قدرت دید )
برد مؤثر
مسافتی که گلوله روی هدف اثر بگذارد و او را مجروح کند.
نواخت تیر
تعداد تیری که یک سلاح در مدت یک دقیقه بصورت رگبار شلیک می‌کند .
نواخت تیر عملی
تعداد تیری که یک تیرانداز خبره و ماهر در مدت یک دقیقه میتواند با سلاح بصورت رگبار عملا شلیک کند.
نواخت تیر علمی
کارخانه سازنده سلاح برحسب وزن سلاح و مقدار فشاری که حاصل از گاز باروت بر جان لوله وارد میشود ، محاسبات تئوری انجام می‌دهند و اعلام میدارند که این سلاح با این نواخت تیر قادر به شلیک می‌باشد .
سرعت اولیه
سرعت گلوله در لحظه خروج از دهانه لوله سلاح را سرعت اولیه می‌گویند که بر حسب متر بر ثانیه محاسبه میگردد
گام
یک دور چرخش کامل خان را گام می‌گویند .
خان
برجستگیهای مارپیچی شکل داخل لوله را خان می‌گویند .
کالیبر
عبارتست از کوچکترین قطر داخلی لوله و بزرگترین قطر خارجی مرمی‌یا گلوله .
انواع سلاحها
سلاحهای منحنی زن
سلاحهای منحنی زن ، سلاحهایی اجتماعی هستند و گلوله‌های آنها خط سیر منحنی دارند و به منظور اجرای اتش روی اهدافی که بصورت مستقیم در دید و یا تیر رس ما نمی‌باشند بکار میروند و در عملیاتهای نظامی‌وظیفه پشتیبانی ( آتش ) از نیروهای پیاده را بر عهده دارد . به این دلیل از اهمیت ویژه‌‌‌ای برخوردار هستند . مانند : خمپاره‌های ۶۰ ، ۸۰ ، ۱۲۰
سلاحهای ضد زره
سلاحهای ضد زره ، جنگ افزارهای اجتماعی هستند که بر ضد تانکها ، خودروهای زرهی و یا سنگرهای بتونی بکار میروند و در مقایسه با بقیه سلاحها از قدرت آتش بسیار زیادی برخوردار هستند ( بعلت سنگینی گلوله یا داشتن گلوله‌های مجهز به مواد منفجره ) و قادر به انهدام تانکها و یا سنگرهای بتونی می‌باشند و شامل دو گروه توپهای ضد زره و موشک اندازهای ضد زره می‌شوند و در عملیاتهای نظامی‌از اهمیت ویژه‌‌‌ای برخوردار هستند . مانند : اس پی جی ۹ ، آر پی جی ۷
تیربارها
تیربارها ، جزء سلاحهای اجتماعی بشمار میروند ، سلاحهایی هستند که در مقایسه با سایر سلاحها با سرعت بیشتری تیراندازی می‌نمایند و قالبا از فشنگهای بلند و پر قدرت استفاده می‌کنند و بر ضد مجتمع نفرات دشمن بکار میروند .
این سلاحها عموما دارای دوپایه و یا سه پایه هستند ، بعضی از انواع تیربارها به دوربین هم مجهز می‌باشند و در عملیاتهای گوناگون نظامی‌مورد استفاده قرار می‌گیرند .
کلت‌ها و مسلسلها دستی
کلت‌ها و مسلسلها دستی ، نیز جزء سلاحهای انفرادی بشمار میروند و توسط یگانهای چریکی و یا نیروهایی که در رزمهای نزدیک و از فواصل کوتاه با دشمن درگیر می‌شوند ( چتربازان و نیروهای پلیس ) و یا نیروهایی که لزوما باید از سلاح کوتاه استفاده کنند مورد استفاده قرار می‌گیرند .
این سلاحها سبک و کم حجم می‌باشند ، اما در مسافتهای کوتاه قدرت زیادی دارند . مانند : کلت برتا ، برونینگ و مسلسل برتا ، تاروس ، یوزی
سلاحهای تک تیراندازی
سلاحهای تک تیراندازی ، سلاحهای انفرادی هستند و مورد استفاده تیراندازان زبده قرار می‌گیرند و در مقایسه با سلاحهای انفرادی از طول بیشتری برخوردار هستند و بدلیل استفاده از فشنگهای پر قدرت ، قدرت آتش زیادی نیز دارند و معمولا مجهز به دوربین و دوپایه و در بعضی از انواع دارای سه پایه نیز می‌باشند .
تفنگهای تک تیراندازی اکثرا نیمه خودکار هستند و تک تک شلیک می‌کنند و برای اجرای آتش مؤثر و دقیق روی اهدافی که خارج از برد سلاحهای انفرادی دیگر هستند بکار میروند. مانند : دراگانوف
سلاحهای انفرادی
سلاحهای انفرادی ،سلاحهایی هستند که توسط یک نفر مورد استفاده قرار می‌گیرند و یک نفر از عهده مهمات رسانی و تیراندازی و حمل آنها بر می‌آید و به هر سرباز یک قبضه داده میشود . مانند : کلاشنیکف ، ژ۳
شعله پوش
شعله پوش وسیله‌‌‌ای است که به انتهای لوله سلاح متصل میشود تا با هدایت گازهای داغ خروجی از انتهای لوله ، میزان پیدا بودن شعله خروجی از دهانه لوله را کاهش دهد.
شعله دهانه اسلحه بویژه در هنگام شب بسیار قابل رؤیت است و کشف محل تیرانداز را آسان تر نموده و در ضمن در تجهیزات دید در شب تیرانداز نیز اختلال وارد می‌کند.
آنچه باعث این مشکلات میشود ،نور و حرارت زیادی است که با سوختن باروت ایجاد میشود.حتی در روز ، شعله حاصل از شلیک باعث نا مشخص شدن هدف میگردد.
دو نوع معمول شعله پوشها عبارتند از :
قفس پرنده (Bird Cage) و پلاتیپوس منقار اردک (Duck Bill) .
شعله پوشهای پلاتیپوس دارای شاخه‌های بالایی و پائینی هستند و گازهای خروجی را به اطراف پراکنده می‌کنند.نمونه‌های اولیه MK43 و برخی نمونه‌های اولیه M16 از این نوع استفاده می‌کردند.یکی از نقاط ضعف این شعله پوشها گیر کردن شاخه‌های آن در اشیاء اطراف می‌باشد.
نمونه‌های قفس پرنده نیز دارای شاخه هستند ، اما یک حلقه در قسمت جلویی آنها وجود دارد که از گیر کردن اشیاء در داخل شاخه‌هاجلوگیری می‌کند.
نوعی دیگر از شعله پوشها (متعادل ساز شعله ) هستند.مانند نمونه مورد استفاده در برخی از انواع XM177
نمونه‌های اولیه سلاحها در قرن نوزدهم ، معمولا لوله‌هایی بزرگتر از تفنگهای امروزی داشتند.
یکی از اثرات لوله بلند تر در اینست که باروت ، قبل از اینکه گلوله سلاح را ترک کند،کاملا می‌سوزد و معمولا در انتها باعث تولید دود میشود.با وجود این ، اگر همین اسلحه را کوتاهتر کنیم (مانند نمونه‌های مورد استفاده پیاده نظام و مأموریتهای جنگلی) گلوله لوله را پیش از سوختن تمام باروت ترک خواهد کرد.
در این حالت ، باروت در هوا همچنان به سوختن ادامه خواهد داد و باعث تولید شدن شعله خواهد گردید.
وقتی طول لوله خیلی کاهش می‌یابد، این شعله مشکل جدی تری میشود. بنابراین تمامی‌واحدهای پیاده نظام و عملیات ویژه که از تفنگهای ویژه خود استفاده می‌کردند، رفته رفته با مشکل شعله خروجی از لوله اسلحه روبرو شدند.
بدین ترتیب ، شعله پوشها از اواخر جنگ جهانی دوم و سپس در تفنگهای هجومی‌مورد استفاده گسترده قرار گرفتند و امروزه به یکی از تجهیزات اصلی تمامی‌تفنگها ، بویژه در کاربردهای نظامی، تبدیل شده اند.
البته میزان توانایی شعله پوشها در پنهان سازی شعله آتش محدود می‌باشد ، چرا که اندازه و وزن این شعله پوشها عامل بسیار مهمی‌است و برای پنهان کردن کامل شعله یک اسلحه آن هم در شب به شعله پوش بسیار بزرگی نیاز خواهیم داشت.
شعله پوشها برای کمک به پنهان سازی تیرانداز در هنگام شب ، معمولا گازهای خروجی از اسلحه را به اطراف و خارج از خط دید تیرانداز پخش می‌کنند. البته نیروهای نظامی‌حتی با داشتن شعله پوش بر روی اسلحه‌های خود باز هم در هنگام شب برای دشمن قابل تشخیص می‌باشند و مجبورند مدام تغییر موضع دهند.
محدود کردن حجم باروتی که در داخل لوله میتواند بسوزد ، یک راه حل برای رفع این مشکل می‌باشد ، اما این راهکار ممکن است باعث شود که بواسطه کاهش میزان پیشران ، سرعت گلوله کاهش یابد.
شعله دهانه را می‌توان با بهره گیری از باروتهایی با سرعت سوختن بالاتر نیز کنترل نمود تا بدین وسیله ، گازهای پیشران فرصت کافی برای سرد شدن تا زمان خروج از لوله داشته باشند. اما این راهکار نیز با مشکل کاهش سرعت گلوله و در نتیجه کاهش دقت و مرگ آوری اسلحه روبرو خواهد بود.
برخی شعله پوشها ، شعله حاصل از شلیک را با سرد کردن گازها در هنگام خروج از انتهای لوله ، کاهش داده و یا از بین می‌برند.بدین ترتیب ، هم حجم باروت ثابت می‌ماند و هم چگالی و دما و در نتیجه میزان روشنی شعله کاهش می‌یابد.
شعله پوشهایی که تا کنون مورد استفاده قرار گرفته اند ، اشکال و طراحی‌های گوناگونی داشته اند.ساده ترین طرح شعله پوشها ، بکارگیری یک مخروط در انتهای لوله است که در نمونه‌های رزم جنگل (لی اینفیلد) در اواخر جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار گرفت .
نمونه‌های جدیدتر شعله پوشها یک سبد با چندین شکاف و سوراخ بر روی آن داشتند (مانند شعله پوش M16 و دیگر اسلحه‌های با کالیبر پائین ) .شعله پوشهای مخروطی شکل نیز بر روی مسلسل دستی (برن) و در مسلسلهای نصب شده بر روی برجک هواپیماها ، بویژه بمب افکنهای سنگین انگلیسی در جنگ جهانی دوم بکار گرفته شدند.
شعله پوشها معمولا به عنوان فشار شکن دهانه اسلحه نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند.برای اینکار ، شکافها بطور متقارن در نزدیکی بالای شعله پوش ایجاد می‌شوند تا پس از شلیک و هنگام خروج گازها از داخل اسلحه ، یک نیروی رو به پائین ایجاد کنند و میزان بالا رفتن دهانه اسلحه را کاهش می‌دهند.
همانطور که می‌دانید مفهوم مورد استفاده در فشار شکن‌ها نسبتا ساده و ابتدایی می‌باشد ، البته انواع پیشرفته تر و پیچیده تری از شعله پوشها نیز وجود دارد که در توپها و جنگ افزارهای بزرگتر مورد استفاده قرار می‌گیرند.
نواخت تیر ( نرخ آتش ) چیست ؟
سرعتی است که یک سلاح یا توپخانه میتواند با آن سرعت شلیک کند. نواخت تیر ( نرخ آتش ) جزء ویژگیهای فنی یک اسلحه بشمار نمی‌رود ، چرا که هر اسلحه‌‌‌ای میتواند بسته به شرایط جوی و ویژگیهای مکانیکی خود با سرعتهای مختلفی شلیک کند . نواخت تیر ( نرخ آتش ) با واحد گلوله بر دقیقه (RPM) Round Per Minute یا گلوله بر ثانیه (RPS) Round Per Second اندازه گیری میشود.
بنا به مشکلات گرمایی و تعداد مهمات ، جنگ افزارهای خودکار نمی‌توانند در یک دقیقه کامل با نواخت تیر ( نرخ آتش ) کامل خود شلیک کنند . در واقع ، از نظر تکنیکی و فنی ، درست نیست که (گلوله در دقیقه) را شمار گلوله‌هایی که یک اسلحه در دقیقه شلیک می‌کند ، بدانیم.
برای سلاحهای دستی مثل تفنگهای گلنگدنی یا توپخانه‌ها ، نواخت تیر ( نرخ آتش ) پیش از هر چیز به میزان آموزش خدمه و برخی محدوده‌های مکانیکی بستگی دارد. نواخت تیر ممکن است بواسطه عوامل ارگونومیک تحت تأثیر قرار بگیرد.
برای سلاحها ، طرحهایی که استفاده از اسلحه را آسان می‌کنند مثل طراحی گلنگدن یا رها کننده خشاب می‌توانند نرخ آتش را تحت تأثیر قرار دهند.در سلاحهای سنگین تر ، توپی که بر روی یک پایه کشیده شونده نصب میشود (توپهای کششی) نواخت تیر بالاتری از توپهای نصب شده بر روی برجک تانک و یا توپهای خود کششی دارد، چرا که خدمه میتواند راحت تر حرکت کرده و توپ را گلوله گذاری کنند.
در داخل یک خودرو ، ممکن است فضای کافی برای ذخیره سازی شمار زیادی گلوله وجود نداشته باشد یا برخی عوامل طراحی دیگر ، بر فرآیند بکارگیری توپ تأثیر منفی بگذارند.
برای جنگ افزارهای خودکار مثل مسلسلها ، نواخت تیر ،یک ویژگی مکانیکی اصلی به شمار میرود. با گذشت زمان ، سلاحها به نرخهای آتش بالاتری دست یافتند.یک واحد پیاده نظام کوچک که با سلاحهای هجومی‌و مسلسلهای مدرن مسلح شده باشد میتواند قدرت آتش بسیار بالاتری از واحدهای بزرگتر مسلح به جنگ افزارهای قدیمی‌داشته باشد.
اندازه گیری نواخت تیر ( نرخ آتش ) :
سه راه استاندارد برای اندازه گیری نواخت تیر ( نرخ آتش ) جنگ افزارهای خودکار وجود دارد.
۱ – نواخت تیر دوره‌‌‌ای :
عبارتست از نرخ آتش مکانیکی و اینکه جنگ افزار با چه سرعتی مراحل مسلح سازی ، قفل شدن ، شلیک ، باز شدن و فشنگ پرانی را طی می‌کند.
اندازه گیری نرخ دوره‌‌‌ای با این فرض اندازه گیری میشود که اسلحه با سرعت هر چه تمامتر بکار گرفته میشود و زمانی که برای مسلح سازی دوباره اسلحه توسط تیرانداز صرف میشود (مثلا برای تعویض خشاب) محاسبه نمی‌شود.وقتی ماشه کشیده میشود ، نواختی که گلوله‌ها شلیک می‌شوند ، نواخت تیر دوره‌‌‌ای می‌باشد.
سلاحهای هجومی‌معمول دارای نرخ دوره‌‌‌ای ۵۰۰ تا ۸۰۰ تیر بر دقیقه هستند.
مسلسلهای معمول پیاده نظام نرخهایی بین ۶۰۰ تا ۱۲۰۰ گلوله بر دقیقه می‌باشند.
مسلسلهای دستی M134 که بر روی بالگردها نصب می‌شوند ، می‌توانند با نواخت تیر ۱۰۰ گلوله بر ثانیه و یا ۶۰۰۰ گلوله بر دقیقه دست یابند.
۲ – نواخت تیر کارآمد :
در مقایسه با نواخت تیر دوره‌‌‌ای ، نرخ کارآمد نرخ واقعی است که اسلحه در شرایط رزمی‌با آن نرخ شلیک می‌کند. اندازه گیری نرخ کارآمد با نرخ دوره‌‌‌ای آغاز میشود ، اما عوامل دیگری نیز در آن دخیل هستند ،مثل زمان صرف شده برای مسلح سازی دوباره ، هدفگیری ، تغییر لوله (در صورت لزوم ) و زمان لازم برای توقف شلیک جهت خنک شدن اسلحه.
مسلسلها معمولا در دوره‌های کوتاهی شلیک می‌کنند ، البته گاهی نیز مجبور به شلیک در دوره‌های طولانی مدت می‌باشند.نرخ آتش کارآمد همیشه پائین تر از نرخ دوره‌‌‌ای می‌باشد.
۳ – نواخت تیر ثابت :
نرخ آتشی که در آن اسلحه میتواند بدون بروز هیچگونه مشکلی شلیک کند .این نرخ با نرخ دوره‌‌‌ای آغاز میشود ، اما زمان صرف شده برای مسلح سازی دوباره و سرد شدن اسلحه نیز مد نظر قرار میگیرد.نرخ ثابت پائین تر از نرخ کارآمد و بسیار کمتر از نرخ دوره‌‌‌ای است.
محدودیتهای فنی نواخت تیر ( نرخ آتش )
محدودیت اصلی در نرخهای آتش بالا بواسطه مشکل گرما افزایش می‌یابد.حتی یک اسلحه دستی با شلیک گلوله تولید گرما می‌کند.یک مسلسل با چنان سرعتی گرما تولید می‌کند که به کارگیری تدابیری برای جلوگیری از گرم شدن بیش از حد آن ضروری بنظر میرسد.از جمله این راهکارها می‌توان به سنگین تر کردن لوله جهت کاهش سرعت گرم شدن ، افزایش سرعت تعویض لوله توسط خدمه ، استفاده از لوله‌های آب در اطراف لوله برای خنک سازی اسلحه اشاره کرد.
تیربارچی‌های امروزی معمولا یک لوله یدکی را نیز به همراه خود دارند تا در صورت لزوم لوله اسلحه خود را تعویض کنند.این کار توسط یک خدمه آموزش دیده در چند ثانیه انجام میشود.مشکلات ناشی از گرم شدن بیش از حد اسلحه بسیار زیاد هستند که از جمله آنها می‌توان به شلیک غیر عمدی و یا بروز عیب در شلیک اشاره کرد.
اسلحه‌های خنک شونده با آب می‌توانند به نرخهای آتش بسیار بالایی دست یابند (نزدیک به نرخ دوره ای) اما در برابر بروز عیوب بسیار آسیب پذیر هستند .
یک نمونه معروف ، مسلسل سنگین M2 برونینگ است که هم دارای نمونه خنک شونده با هوا می‌باشد و هم نمونه خنک شونده با آب که نمونه اول دارای وزنی برابر ۳۸ کیلوگرم و نمونه دوم ۶۶ کیلوگرم به همراه سامانه خنک کننده می‌باشد.
به دلیل این عیوب ، جنگ افزارهای خنک شونده با آب رفته رفته با نمونه‌های سبکتر خنک شونده با هوا جایگزین می‌شوند.در اسلحه‌های نصب شده بر روی هواپیماها ، به هیچ طرح خنک کننده‌‌‌ای نیاز نخواهد بود ، چرا که هوای عبوری خود به خود اسلحه را خنک می‌کند.
بنابراین ، مسلسلهای نصب شده بر روی هواپیما ، می‌توانند مدت طولانی تر نسبت به همتایان زمینی خود شلیک کنند و نواخت تیر آنها بسیار نزدیک به نرخ دوره‌‌‌ای شان می‌باشد.
یک عامل دیگر که بر روی نواخت تیر تأثیر می‌گذارد ، تأمین مهمات است .در نواخت تیر ۱۰۰ گلوله بر ثانیه ، شلیک یک ثانیه‌‌‌ای از M134 حدود ۵/۲ کیلوگرم گلوله ۶۲/۷ میلیمتری استفاده میشود و همین امر آنرا به اسلحه‌‌‌ای غیر عملی برای نیروهای پیاده نظام تبدیل می‌کند ، چرا که برای استفاده از آن مجبور خواهند بود حجم زیادی مهمات را با خود حمل کنند.
به همین دلایل ، اسلحه‌های با نرخ آتش بالا تنها بر روی خودروها و یا روی سکوهای ثابت نصب می‌شوند
